Ruimte geeft rendement?!

De nieuwste opmerking die ik regelmatig
hoor en waarmee ik iets zou moeten:
Wat is je rendement?
Op deze vraag heb ik niet zo één, twee,
drie een antwoord. Wel schieten er
meteen allerlei beelden door mijn hoofd.
Wat is mijn rendement, als ik tijdens een
training studenten bewust probeer te
maken van hun keuze mogelijkheden?
Wat is het rendement, als ze door mijn
vragen met elkaar in gesprek gaan en
ideeën en ervaringen uitwisselen?
Wat is het rendement, als ik ’s nachts bij
iemands bed zit, die gaat overlijden?
Voor mij is het rendement, het vertrouwen
wat ik ervaar, omdat ik letterlijk in iemands
ruimte mag zijn. In het schemerdonker in
een andere wereld, maar ook in de mijne.
Ruimte om mijn gedachten te ordenen,
om in alle rust te mogen zorgen.
Figuurlijke ruimte, omdat ik zo dicht bij de
ander mag komen. Een gesprek waarbij
geen antwoorden of oplossingen, maar
alleen een luisterend oor verwacht worden.
Ruimte om gedachten en gevoelens uit te
spreken, te ordenen…
Als rendement nou eens niet over geld zou
gaan, maar over de ruimte die we elkaar
geven, als we daadwerkelijk elkaar of ons
zelf ontmoeten.