Muziek

Een kleine kamer in een verzorgingsflat,
stampvol met antieke meubels, de muren
behangen met schilderijen. Hij ligt in
bed, zij zit naast hem in een antiek barok
stoeltje en houdt z’n hand vast .
Zestig jaar zijn ze samen, lief en leed
hebben ze gedeeld. Samen hebben ze
carrière gemaakt in het bankwezen, met
het verdiende geld veel gereisd, voor de
kinderen huizen gekocht, concerten
bezocht en buiten de deur gegeten.
Nu ligt hij in bed, ze moet stukje bij
stukje afscheid van hem nemen.
Hij herkent haar lang niet altijd meer.
Zij herkent hem ook niet altijd meer.
Z’n mond spreekt af en toe woorden…
zo volks…ze wist niet eens dat hij ze
kende.
Dat ik hem moet verschonen vindt ze
mensonterend. Ze zegt:”Ik had veel
liever gehad, dat hij plotseling dood
was gegaan, zo’n keurige man, die zo
aftakelt…mensonterend.”
Gelukkig vind ik een manier om contact
met hem te krijgen. Terwijl ik hem ver-
zorg luisteren we naar klassieke muziek.
Z’n ogen glimmen, z’n lichaam ontspant,
in deze muzikale wereld is onze ont-
moeting gelijkwaardig.